Według statystyki, każdy 16 absolwent szkoły średniej ukończył ją z wyróżnieniem. Jednak dobre oceny w szkole i dyplom z wyróżnieniem po studiach nie są kluczami do sukcesu. Byli dwójkarze często stają się dobrymi biznesmenami, znanymi sportowcami, otrzymują nagrody Nobla… Dlaczego tak się dzieje?

Piątkarze i dwójkarze – czym się różnią

Piątkarze uczą się dobrze, ponieważ tak należy, jest to konieczne i prawidłowe. Dwójkarze zastanawiają się, od kogo spisać pracę domową i jak zrobić dobrą ściągę na kartkówkę. 

Ci, którzy źle radzili sobie w szkole, szybko zdają sobie sprawę, że w życiu warto polegać tylko na sobie, pilnie szukają swojego miejsca w życiu, idą swoim tropem w przeciwieństwie do wzorowych uczniów, którzy idą utartymi ścieżkami.

Cechy dwójkarzy, których brakuje piątkarzom

Kreatywność. Nie zawsze należy postępować “prawidłowo”, w nowoczesnym świecie mile widziane są świeże pomysły i innowacyjne podejście.

Adekwatne postrzeganie krytyki. Jeśli wzorowych uczniów cały czas chwalą, to „trójkowiczów” stale krytykują. Jasne, że później oni z klasą reagują na krytykę i nie odbierają je boleśnie, a tylko przeciwnie, przyjmują krytykę konstruktywnie i pragną polepszyć swój wynik.

Umiejętność delegowania. Najczęściej „piątkarzy” odróżnia niezdrowy perfekcjonizm. Starają się zrobić wszystko sami i nie ufają nikomu, a to jest błędne podejście. Delegowanie – ważna cecha dla kierownika. Przykładem jest Steve Jobs. Jak wiadomo, szef Apple nie umiał „nic takiego” – to znaczy, nie był ani genialnym inżynierem, ani fantastycznym projektantem, do jego mocnych stron należało chyba, że poczucie pięknego i umiejętność zrobić naprawdę dobrą prezentację. Oprócz tego, Jobs potrafił znaleźć odpowiednich ludzi i wykorzystać ich zalety w swoich celach.

Oni rozwijają swoje silne strony.  Jeśli „piątkarze” pragną otrzymywać  wyłącznie dobre oceny ze wszystkich przedmiotów, to „dwójkarze” szukają coś ciekawego dla siebie i w całości zanurzają się w ten temat, ignorując resztę. Szkoła interesowała Billa Gatesa tylko dlatego, że była tam komputerowa klasa. Młody Bill spędzał za „kompem” całe dni i noce, lecz nie grał, a opanowywał programowanie. W wyniku czego, już w wieku 15 lat  założył swoją pierwszą firmę.

Chęć podjęcia ryzyka. Często uczniowie z dobrymi ocenami robią wszystko zgodnie z planem i nie odchodzą od niego ani na krok. Natomiast, uczniowie z niższymi ocenami są bardziej spontaniczne w swoich działaniach i nie tworzą listy zadań. Osoby, którzy nie są przygotowane do tego, aby ryzykować czymś dla sukcesu nigdy nie zostaną prawdziwymi zawodowcami w swojej dziedzinie i nie uda im się osiągnąć żadnego sukcesu.

Najbardziej znani „dwójkarzy”

Bill Gates, Mark Zuckerberg, Steve Jobs nie ukończyli uniwersytetów, Albert Einstein i Elton John mieli problemy w szkole (a założyciel Microsoftu regularnie odwiedzał psychiatrę – rodzice uważali, że „coś było nie tak” z dzieckiem) . Niemniej, oni wszyscy osiągnęli sukces w życiu!

Weź pod uwagę i przełam stereotypy. Najważniejsze – nie bój się.